Ακούστε τι μου συνέβη σήμερα το πρωί:
Μια και είχε χαλάσει η καφετιέρα στην δουλειά πετάχτηκα στο διπλανό κατάστημα (μεγάλη αλυσίδα που δεν πάει καλά) να πάρω ένα καφεδάκι και να χαρώ για λίγο το ήλιο της πόλης.
Αφού πλήρωσα και παρήγγειλα τον καφέ περίμενα να μου τον ετοιμάσει ο υπάλληλος και χάζευα τον κόσμο στο μαγαζί, το μάτι μου πέφτει στο βάθος σε έναν κύριο να απολαμβάνει το καφεδάκι του κοιτώντας τον κόσμο από την τζαμαρία που πηγαινω-ερχόταν.
Κάποιον μου θύμιζε αλλά δεν μπορούσα να το θυμηθώ,έσπαγα το κεφάλι μου αλλά τίποτα, βγαίνοντας από το μαγαζί τρώω την φλασιά (που λέει και ο γιος μου) ο Ευγένιος Τριβιζάς ο μέγας παραμυθάς που μεγάλωσα, και μαζί με μένα και πολλά άλλα μεγάλα πια "παιδιά".
Τον πλησίασα και... τον ευχαρίστησα για όλα αυτά που μου πρόσφερε σαν παιδί και που συνεχίζει προσφέρει ακόμα και σήμερα στα παιδιά μου... και πολλά άλλα τέλος πάντων.
Φεύγοντας τον ρώτησα:
-Τι κάνει σήμερα ο Πίκος Απίκος; και μου απάντησε
-Είναι άνεργος γιατί ο χαζός θέλει να λέει πάντα την αλήθεια...
Σ'ευχαριστώ ΚΥΡΙΕ Ευγένιε Τριβιζά για όλα (και για τις δυο μικρές χαρτοπετσέτες που μου υπέγραψες για τα παιδιά μου) να σε χει ο Θεός πάντα καλά!!!
apnea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου