21 Μαρ 2009

Τρόπος Εισαγωγής στα ΑΕΙ και Υποβάθμιση τη ς Παρεχόμενης Παιδείας εξ Αιτίας του Τρόπου Αυτού.

Άρθρο του κ. Ευριπίδη Μπίλλη
Τ. Επίκουρου Καθηγητή του ΕΜΠ


Όπως θα πληροφορηθήκατε η συνέλευση των Πρυτάνεων εισηγήθηκε την αποδέσμευση του τρόπου εισαγωγής στα ΑΕΙ από το Λύκειο.

Επιτρέψτε να πω ότι λογικά απαιτείται το αντίθετο. Κανείς βεβαίως δεν έχει το αλάθητο και συνεπώς ευχής έργο θα ήταν να ακουστούν όλες οι απόψεις για το εθνικό αυτό θέμα της Παιδείας των Ελληνοπαίδων.

Για το σοβαρότατο αυτό θέμα αξίζει τον κόπο να αφιερώσουμε λίγο χρόνο.

Παρατηρώ ότι μία από τις αιτίες πολλών δεινών για τη χώρα μας (και για οποιαδήποτε χώρα) είναι η υποβάθμιση της παιδείας.

Θά έλεγα μάλιστα της Μέσης παιδείας γιατί αυτή είναι που θα έπρεπε να διαμορφώνει τους χαρακτήρες των παιδιών μας, ιδίως με την απαραίτητη <<γενική παιδεία>>.

Σήμερα είναι παραδεδεγμένο αντικειμενικά ότι η παρεχόμενη στη χώρα μας δημόσια παιδεία Μέσης εκπαίδευσης είναι πλήρως υποβαθμισμένη με το τραγικό αποτέλεσμα να μην διαμορφώνει ως θα έπρεπε τους χαρακτήρες των ελληνοπαίδων.

Υπάρχουν πολλές αιτίες γιαυτό. Η κυριότερη όμως αιτία έγκειται στον τρόπο εισαγωγής των ελληνοπαίδων στα Ανώτατα Ιδρύματα της χώρας.

Ο τρόπος αυτός εισαγωγής υποχρέωσε τα παιδιά μας αλλά και τους γονείς τους να θεωρούν ουσιαστικά ως μόνη Μέση Εκπαίδευση, το Φροντιστήριο. Έτσι έχουμε μία πλήρη υποβάθμιση του δημόσιου Λυκείου με ότι αυτό σημαίνει.

Να τονίσουμε επίσης ότι οι αποκτόμενες, όπως αποκτώνται γνώσεις του φροντιστηρίου αποσκοπούν μόνον στην επιτυχία στις εισαγωγικές εξετάσεις και είναι σχεδόν άχρηστες στην περαιτέρω ακδημαϊκή μόρφωση του μαθητή.

Και όλα αυτά για ένα <<δήθεν>> δίκαιο σύστημα εισαγωγής που εκτός από το ότι απομυζά από τους γονείς τεράστια χρηματικά ποσά για τα φροντιστήρια, στερεί από τους μαθητές εκτός από τη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους που θα είχαν από ένα αναβαθμισμένο Λύκειο, και πολύτιμο χρόνο, για ψυχαγωγία, για άθληση, για μάθηση ξένων γλωσσών, για ενασχόληση με μουσικά όργανα, κτλ. Αυτό έχει τεράστια σημασία και στην ψυχική υγεία των παιδιών μας

Και γιατί είναι <<δήθεν>> δίκαιο το σύστημα χάριν του οποίου ξοδεύουμε τόσα πολλά και στρερούμε πλείστα άλλα από τα παιδιά μας.

Προφανώς είναι άδικο ένα σύστημα, που θα κρίνει ένα παιδί μέσα σε λίγες ώρες εξετάσεων, στο οποίο υπάρχουν εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες βαθμολογητές, και οι γνώσεις που απέκτησε για τις εισαγωγικές ένα παιδί στηρίζονται και στην ποιότητα του φροντιστηρίου και στο αντίστοιχο κόστος που άλλοι μπορούν να δώσουν και άλλοι όχι. Συνεπώς έχουμε άνισες συνθήκες για τα παιδιά.

Ερώτημα. Καλά και τι μπορεί να γίνει; Η απάντηση είναι απλή. Η εισαγωγή στα Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα να γίνεται με βάση μόνον την επίδοση στο Λύκειο.

Αν και χρειάζεται μεγάλη ανάλυση για το θέμα, σε μία πρώτη προσέγγιση θα μπορούσαν όλοι οι διδάσκοντες σε μία τελευταία τάξη ενός Λυκείου (πιθανόν και όλοι οι καθηγητές του Λυκείου) να κατέτασσαν κατά αξία τους αποφοιτούντες της τάξης των 30 πχ μαθητών ως εξής:

Το 10% των αρίστων της τάξης δηλαδή 3, μετά το 20% των πολύ καλών μαθητών δηλαδή 6, στη συνέχεια το 30% των καλών δηλαδή 9, και τέλος το υπόλοιπο 40% των μέτριων μαθητών δηλαδή 12. Προφανώς οι αριθμοί των ποσοστών είναι ενδεικτικοί και χρήζουν μελέτης.

Τώρα σε επίπεδο χώρας έχοντας, όλους τους άριστους μαθητές της χώρας, τους πολύ καλούς, τους καλούς και τους μετρίους, θα μπορούσαμε εύκολα με μηχανογραφικό τρόπο να καθορίσουμε την εισαγωγή στα ΑΕΙ δίδοντας πρωτεραιότητα επιλογής στους αρίστους, μετά στους πολύ καλούς, κτλ

Για να προλάβω τυχόν παρατηρήσεις (πχ για μικρές τάξεις ακριτικών περιοχών που χρήζουν και ευνοϊκής μεταχείρησης) παρατηρώ ότι με επεξεργασία κατάλληλη θα υπάρξουν όλες οι απαιτούμενες λύσεις.

Υπενθυμίζω ότι απόλυτα δίκαιο σύστημα δεν υπάρχει και υποστηρίζω ότι το σύστημα αυτό είναι δικαιότερο από το υπάρχον αφού κρίνει τον μαθητή από την μακροχρόνια απόδοση του. Επίσης αδικίες δεν μπορούν να υπάρξουν όταν σε τοπικό επίπεδο όλοι οι καθητητές κατατάσσουν κατά αξία τους μαθητές και τυχόν αδικία θα ξεσηκώσει τοπική κατακραυγή.

Τέλος το κέρδος, της αναβάθμισης της μόρφωσης του Λυκείου (που θα είναι φυσικό επακόλουθο του νέου τρόπου εισαγωγής στα ΑΕΙ) και της ανύψωσης της αξίας του εκεί που έπρεπε να είναι (μαζί με άλλα όπως επανεξέταση των δεκαπενταμελών, κτλ), της απαλλαγής των γονέων από την μεγάλη χρηματική αφαίμαξη, της απαλλαγή των μαθητών από το τεράστιο άγχος, της προσδοση στους μαθητές ελέύθερου χρόνου για πλείστα, κτλ., είναι εκ των ουκ άνευ.

Είναι κρίμα να καταστρέφεται μία κοινωνία για να αποκομίζει κέρδη μία τάξη (οι φροντιστηριάδες) προσφέροντας άχρηστες για τα ΑΕΙ γνώσεις.

Βέβαια απαιτούνται και στη Ανωτάτη εκπαίδευση τα γνωστα (έξω τα κόμματα από τα Πανεπιστήμια, αυστηρή απαγόρευση καταλήψεων, κατάργηση του ασύλου που δεν έχει καμμία σημασία σε μία δημοκρατική χώρα, νέο σύστημα επιλογής διοικήσεων κτλ., χωρίς δυνατότητα να γίνεται <<αλισβερίσι>>, υποχρεωτική παρακολούθηση, κτλ).

Είναι προφανές ότι το μέλλον της χώρας και των κατοίκων της (από πολλές απόψεις) εξαρτάται από το αν θα καταφέρουμε να έχουμε την παιδεία που αξίζει στον λαό μας

Ευριπίδης Μπίλλης

Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ, τηλ.+302107700568

http://paideia-gr.blogspot.com/2009/03/blog-post_1248.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: