Περιμένοντας το κραχ για τις 1.200 μονάδες

Αν η κρίση που ξεκίνησε το 2007 είναι το νέο 1929 τότε τα χειρότερα είναι όντως μπροστά μας. Φοβάμαι όμως ότι το λιγότερο για το οποίο θα έχουμε λόγο να κλάψουμε θα είναι οι μετοχές μας.Αν όμως μιλάμε για τη δεύτερη φάση της διόρθωσης που ξεκίνησε το 2000 ήδη βρισκόμαστε στο μέσον ή και πλέον μια δεκαετία που μοιάζει με εκείνη του ΄70 και είναι πολύ πιθανό τα χειρότερα να είναι πίσω μας.Μόνο οι απατεώνες και οι αδαείς παριστάνουν ή πιστεύουν ότι ξέρουν τι από τα δυο ισχύει ή αν τελικά αυτό που θα ακολουθήσει είναι το πάνω ή το κάτω. Οι απατεώνες γιατί θέλουν να ξαφρίσουν τίποτα ανυποψίαστους και οι αδαείς γιατί γενικώς πιστεύουν ότι τα ξέρουν όλα.Δυστυχώς το χρηματιστήριο όπως και τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή απαιτούν ρίσκο, κάτι διακινδυνεύεις κάτι κερδίζεις.Η αλήθεια είναι ότι για όποιον πιστεύει στο απαισιόδοξο σενάριο οι μετοχές είναι ακριβές, τα ακίνητα ακριβότερα και τα ομόλογα όχι ασφαλή. Ασε οι καταθέσεις, όσοι έχουν διαβάσει ιστορία θυμούνται περιόδους που για να αγοράσεις ένα ζευγάρι υποδήματα χρειαζόσουν ένα μπαούλο γεμάτο χρήματα. Μάλλον συνέφερε να έχει μερίδιο στο υποδηματοποιείο.Οποιος πιστεύει στο σενάριο ήπιας εξομάλυνσης στα πρότυπα της δεκαετίας του ΄70, έχουμε διανύσει ήδη 9 χρόνια κακοδαιμονίας και είναι πιθανό να διανύσουμε άλλα 5-6. Αυτό που έχει σημασία όμως σε αυτή την περίπτωση είναι ότι η εξομάλυνση γίνεται με μια διακύμανση των ονομαστικών τιμών κοντά σε κάποια όρια. Με αυτή τη λογική τώρα είμαστε κοντά στα κάτω όρια.

Αρα, τα περιθώρια για νέες απώλειες είναι λιγότερα από αυτά για κέρδη.
Δυστυχώς όταν υπάρχουν ισχυρά μαγνητικά πεδία οι πυξίδες δείχνουν οτιδήποτε άλλο παρά τη σωστή κατεύθυνση. Αρα, τα θεμελιώδη μεγέθη που θα αρχίσουμε να βλέπουμε σε λίγες εβδομάδες θα μας δείξουν την εικόνα του 2008 και όχι του 2009.Ισως τη χειρότερη εικόνα του 2008. Αυτό γιατί από «αιώνες» τώρα είναι γνωστό ότι όταν πέφτουμε σε μια κακή οικονομική χρονιά και οι τιμές έχουν καταρρεύσει οι μάνατζερ φροντίζουν να τις φορτώσουν όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος για να μην τις βρουν μπροστά στο μέλλον.Αυτή η χρονιά είναι το 2008 και αυτό σημαίνει ότι αυτό αποτελεί ένα συγκριτικό πλεονέκτημα για το 2009. Τι άλλο μας μένει για προσανατολισμό; Η εμπειρία από συμπεριφορά των ανθρώπων σε σχέση με το χρήμα και ο νόμος των συγκοινωνούντων δοχείων που μάθαμε στη φυσική.Οπερ, όπως μου έλεγε παλιότερα μια παλιά χρηματιστηριακή καραβάνα: «Συνήθως τα κέρδη στο χρηματιστήριο βρίσκονται εκεί που δεν βρίσκεται ο πολύς ο κόσμος συνωστισμένος. Tο 1999 και το 2000, όπου και αν πήγαινες στον κόσμο, σε οποιαδήποτε γωνιά της γης, θα άκουγες να μιλάνε για τις ευκαιρίες στις μετοχές της νέας οικονομίας.Aν τόλμαγες να μιλήσεις για χρυσό ή ομόλογα, όλοι θα σε κοιτούσαν σαν περίεργο πλάσμα που δραπέτευσε από κάποιο άσυλο.Kαι όμως, αν ο Bill Gates είχε πουλήσει τις μετοχές της Microsoft στις αρχές του 2000 και είχε επενδύσει σε χρυσό όπως τον είχε συμβουλεύσει δημόσια ο Eλβετός γκουρού των αγορών που παρεπιδημεί στο Xονγκ Kονγκ, ο Mαρκ Φάμπερ, σήμερα όχι μόνο θα είχε περισώσει τα 400 από τα 600 δισ. δολ. που ήλεγχε τότε, αλλά θα ήταν ο πρώτος με περιουσιακά στοιχεία πάνω από ένα τρισ. δολ.»

capital.gr